dr Maria Paula Stasiakiewicz:(...) książka jest istotnym głosem w toczącej się dyskusji wokół praktycznych problemów dotyczących relacji między sztuką i twórczością, a edukacją i terapią. Należy ją uznać za kolejny, ważny krok na drodze budowania naukowych podstaw do arteterapii, autorską próbę odpowiedzi na pytanie o źródła `terapeutycznej mocy` tkwiące w sztuce - jej czynnym uprawianiu i recepcji. Książka przedstawia niewątpliwą wartość dla polskiego czytelnika, ze względu na zarysowanie historycznego rozwoju arteterapii w świecie i w Polsce oraz omówienie głównych podejść tworzących jej ramy teoretyczne.

Książka porusza istotny problem wychowawczy, jakim jest wsparcie dzieci nadpobudliwych i nieśmiałych. Prowadzona pod tym kątem obserwacja środowiska przedszkolnego wskazuje, że należy opracować system oddziaływania terapeutycznego, włączającego do działań zarówno jednostki z zaburzeniami, jak i całą grupę przedszkolną, w której funkcjonuje dziecko. Pojawienie się w grupie przedszkolnej dziecka przejawiającego zachowanie agresywne i nadpobudliwe czy też dziecka nieśmiałego, wycofanego wywołuje poczucie bezradności i niepewności u nauczyciela i grupy rówieśniczej. Zaburzona zostaje cała struktura społeczna grupy.Ten właśnie problem skłonił autorów do zastanowienia się, jak pomóc dzieciom nieśmiałym i nadpobudliwym w przedszkolu oraz w jaki sposób włączyć w relacje naprawcze grupę rówieśniczą, której są one członkami. Propozycją rozwiązania tego typu trudnej sytuacji było opracowanie systemu oddziaływania terapeutycznego, w który włączona została grupa rówieśnicza (przedszkolna) oraz zaangażowany, aktywny zespół specjalistów. Takie możliwości daje nauczycielom socjoterapia wsparta przez wybrane obszary sztuki. Muzyka, drama, plastyka, taniec, teatr są dla dziecka na tyle atrakcyjnym i zarazem silnie angażującym bodźcem, że użycie ich w procesie wsparcia stało się zabiegiem oczywistym i skutecznym.